L'amie qui ne restait pas - The friend who didn't stay - Η φίλη που δεν έμεινε, 1966, Yerassimos Sklavos - N° D’INVENTAIRE AM1978-769 (Don de M. Nicolas Sklavos, 1978) - Centre Pompidou
Είναι 28 Ιανουαρίου 1967, η νύχτα της μοιραίας πτώσης.
Εξαιτίας μίας θανατηφόρας διαρροής ηλεκτρικού ρεύματος, το φυσικό σκοτάδι επικρατεί ολοκληρωτικά εντός του χώρου του εργαστηρίου του Γεράσιμου Σκλάβου και η ύλη φαίνεται να εξαφανίζεται μέσα στο μαύρο πέπλο. Κι όμως, τα μάτια της Ψυχής του Σκλάβου βλέπουν πιο καθαρά από ποτέ. Όλος ο Χώρος είναι «ολόφωτος» από τα κύματα ενέργειας που εκπέμπουν τα γλυπτικά δημιουργήματά του και η Πνευματοψυχή του συντονίζεται με αυτά.
Η πτώση της αγαπημένης «Φίλης που δεν έμεινε» είναι αναπόφευκτη. Η Φίλη άθελά της παρασύρει τον Σκλάβο στον Χορό του Θανάτου.
Πέφτουν μαζί στο σύντομο κενό και συγκρούονται με την σκληρή δαπέδια ύληꞏ αυτή που πάντα τους στήριζε, τώρα μετατρέπεται σε πεδίο Θανάτου.
Η Ψυχή του διαχέεται για πάντα μέσα στην γρανιτένια ύλη της Φίλης του.
Η «Φίλη που δεν έμεινε» μετατρέπεται σε διαχρονικό σύμβολο. Είναι ο αιώνιος τόπος του μαρτυρίου αλλά και της μαρτυρίας του Σκλάβου για την Τέχνη.
Τέχνη και Σκλάβος γίνονται Ένα!
Τι πιο υψηλό και όμορφο να δίνεις την Ζωή σου για την Τέχνη;
Η Τέχνη είναι λιτή και αγνή, δεν ζητάει ανταλλάγματα. Είναι η άχρονη και αρμονική έκφραση της ωραιότητας της Πνευματοψυχής σε συνθήκες απόλυτης ελευθερίας.
Αυτή την Τέχνη τίμησε ο Σκλάβος με την ίδια του την ζωή και η «Φίλη που δεν έμεινε» είναι το Μνημείο της.
Είναι καθήκον όλων μας να προστατεύσουμε αυτό το Μνημείο και με σεβασμό προς την Μνήμη του Καλλιτέχνη, να αποτίσουμε φόρο τιμής ενώπιόν του.
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε αφού το κτίριο όπου στεγαζόταν το εργαστήριό του δεν υπάρχει πλέον. Ένα καταναλωτικό κέντρο χτίστηκε εκεί.
Levallois-Perret (Hauts-de-Seine, France)
January 28th, 1967, the night of the fatal fall.
Due to a deadly electrical leak, natural darkness prevails completely within the laboratory of Yerassimos Sklavos and matter seems to disappear within the black veil. Nevertheless, the “eyes” of Sklavos’ Soul see more clearly than ever. The entire Laboratory space is "illuminated" by the energy waves emitted from his sculptural creations and his Spirit-Soul coordinates with them.
The fall of his beloved "Friend who did not stay" is inevitable. His “Friend” unwittingly drags Sklavos into the Dance of Death.
They fall together into the brief void and collide with the hard floor material - the one which always supported them, now turns into the field of Death.
His Soul is forever diffused within the granite matter of his Friend.
The "Friend Who Didn't Stay" becomes a timeless symbol. It is, at the same time, the eternal place of Sklavos martyrdom and his testimony for Art.
Art and Sklavos become One!
What could be more majestic and beautiful than giving your life for Art?
Art is simple and pure, it asks for nothing in return. It is the timeless and harmonious expression of the beauty of the Spirit-Soul in conditions of absolute freedom.
This Art was honored by Sklavos with his own life and the "Friend Who Did Not Stay" is its Monument.
It is our duty to protect this Monument and, respecting the Artist’s Memory, to pay tribute in front of it.
This is the least we can do, since the building where his Laboratory was located no longer exists. A consumers’ facility was built there.
Below a guide for visiting the Monument at the Museum:
Yierassimos Sklavos
Sculpteur
Nationalité grecque
Naissance : 1927, Sklavata (Grèce)
Décès : 1967, Levallois-Perret (Hauts-de-Seine, France)
L'amie qui ne restait pas,1966
| Domaine | Sculpture |
|---|---|
| Technique | Granit gris-noir |
| Dimensions | 233 x 36 x 23 cm |
| Acquisition | Don de M. Nicolas Sklavos, 1978 |
| N° d'inventaire | AM 1978-769 |
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου / For more details you can contact with me: grekasdimitrios@yahoo.gr
κιν./mob. 0030 6970257011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου