Τελευταία επικαιροποίηση, 24 Μαΐου 2020 - Last update, 24 May 2020

Τα Παναθήναια της Συγχρόνου Γλυπτικής (08/09-08/11/1965) ήταν μία διεθνούς ακτινοβολίας Έκθεση γλυπτικής που φιλοξενήθηκε στην Αθήνα, στον Λόφο των Μουσών (Φιλοπάππου) με έργα διακεκριμένων ξένων καλλιτεχνών, αλλά και με έργα Ελλήνων καλλιτεχνών.

Όσοι εν ζωή Έλληνες καλλιτέχνες έλαβαν μέρος στην Έκθεση, έπρεπε να συμμετάσχουν με ένα μόνον έργο τους¹.

Panathenaia of Contemporary Sculpture (08/09 - 08/11/1965) was an international sculpture Exhibition hosted in Athens, on the Hill of the Muses (Filopappou) with works of distinguished foreign artists, but also with works of Greek artists. Those living Greek artists who took part in the Exhibition had to participate with only one of their works¹.

Ο Γεράσιμος Σκλάβος συμμετείχε με το «Διαπλανητικό Φως»². Επειδή όμως, προφανώς, ήθελε να διαφωτίσει και να εμπνεύσει τους επισκέπτες της Έκθεσης στον μέγιστο βαθμό, αναφορικά με τα έργα του σε αισθητικό, τεχνικό και θεωρητικό επίπεδο αποφάσισε να παρουσιάσει 2 ξεχωριστά δημιουργήματά του ως μία σύνθεση με τον παραπάνω τίτλο και παράλληλα να τα πλαισιώσει με μία εγχάρακτη μαρμάρινη στήλη όπου πάνω της έγραψε την Θεωρία του περί Τηλεγλυπτικής - Τηλεαφής στη Γη και στο Διάστημα και την εφαρμογή της. Τα 2 γλυπτά περιστρέφονταν με ειδικούς μηχανισμούς πάνω στις βάσεις τους, δίπλα-δίπλα σε αντίστροφη φορά και η εγχάρακτη πλάκα ήταν τοποθετημένη κάτω από το έργο³.

Yerassimos Sklavos participated with "Interplanetary Light"². However, because he obviously wanted to enlighten and inspire the visitors of the Exhibition to the maximum extent, regarding his works on an aesthetic, technical and theoretical level, he decided to present two separate creations, as a synthesis, with the above title and at the same time to frame them with an engraved marble column on which he wrote his Theory of Telesculpture – Telecontact on Earth and in Space and its application. The 2 sculptures were rotated with special mechanisms on their bases, side by side in reverse direction and the engraved plate was placed under the work³.

Τα δύο αριστουργηματικά και αντιπροσωπευτικά έργα της πρώτης Τηλεγλυπτικής τεχνικής του (με χρήση φλόγας οξυγόνου-ακετυλενίου) από ροζ γρανίτη Αιγύπτου τα οποία επέλεξε ήταν τα: «Πλανήτης της Ψυχής» (Planète de l'âme) (1964) και «Απόδραση της Ύλης» (Evasion de la matière) (1964).

He chose two masterpieces and representative works of his first Telesculpture technique (using oxygen-acetylene flame) made of Egyptian red porphyry granite: “Planet of Soul” (Planète de l'âme) (1964) and "Escape of Matter" (Evasion de la matière) (1964).

Παρακάτω παρουσιάζονται φωτογραφίες της σύνθεσης «Διαπλανητικό Φως» και των δύο Τηλεγλυπτών ξεχωριστά:

Below you can see photos of the synthesis "Interplanetary Light" and the two Telesculptures separately:

Λόγω της σύγχυσης που δημιουργήθηκε από την παρουσίαση των 2 γλυπτών ως ζεύγος με την ως άνω κοινή ονομασία, τελικά η «Απόδραση της Ύλης» ταυτίστηκε με το «Διαπλανητικό Φως» και απέκτησε διπλή ονομασία, ενώ ο «Πλανήτης της Ψυχής» παρέμεινε με μία ονομασία, μέχρι και σήμερα, όπου εκτίθεται στο Musée des Beaux-Arts de Dijon .

Due to the confusion created by the presentation of the two sculptures as a couple with the above common name, finally "Escape of Matter" was identified also as "Interplanetary Light" and acquired a double name, while "Planet of Soul" kept only it’s original name up to this day, where it is on display at Dijon Museum of Fine Arts.

Η εγχάρακτη στήλη από Πεντελικό μάρμαρο με τίτλο «Α' ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ - ΤΗΛΕΑΦΗΣ - ΤΗΛΕΓΛΥΠΤΙΚΗΣ»¹³ , διαστάσεων 60x37x2 εκ., εικονίζεται παρακάτω (Συλλογή Ν. Σκλάβου, φωτό: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ-7 ΗΜΕΡΕΣ-Αφιέρωμα 24/01/1999).

The Pentelic marble engraved column entitled "A' LABORATORY of - TELECONTACT - TELESCULPTURE"¹³, 60x37x2 cm, is shown below. At the bottom of this plate is written the title of the work, the construction material of the 2 sculptures and the year of their creation.

Στο κάτω μέρος της πλάκας αυτής είναι γραμμένος ο τίτλος του έργου με τον οποίο συμμετείχε στην έκθεση Παναθήναια, το υλικό κατασκευής των 2 γλυπτών και το έτος δημιουργίας τους:

ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΦΩΣ

GRANIT EGYPTE 1964

Παρακάτω δύο αποκαλυπτικές φωτογραφίες όλου του Έργου.
Τα δύο γλυπτά βρίσκονται πάνω στα περιστροφικά βάθρα τους. Η μαρμάρινη επιγραφή είναι τοποθετημένη στο έδαφος, στο διάκενο ανάμεσα στα δύο βάθρα.
Στην 1η [14], αριστερά της επιγραφής φαίνεται ο «Πλανήτης της Ψυχής» και δεξιά η «Απόδραση της Ύλης». Μία γυναίκα έχει συγκεντρώσει την προσοχή της στην επιγραφή.

Below you can see two revealing photos of the whole project. The two sculptures are located on their rotating pedestals. The marble inscription is placed on the ground, in the gap between the two pedestals.

In the 1^st photo [14], at the left of the inscription stands "Planet of Soul" and at the right, "Escape of Matter". A woman has focused her attention on the inscription.

Στην 2η [15], η οποία έχει ληφθεί από άλλη οπτική γωνία, αριστερά της επιγραφής φαίνεται η «Απόδραση της Ύλης» και δεξιά ο «Πλανήτης της Ψυχής».

In the 2nd photo [15], which had been taken from a different angle, at the left of the inscription stands "Escape of Matter" and at the right, "Planet of Soul".

Η παρακάτω φωτογραφία του έργου [16] διακρίνεται από υψηλή αισθητική και συμβολική αξία, αφού πίσω από το Διαπλανητικό Φως δεσπόζει η Ακρόπολη. Τα Τηλεγλυπτά του Γεράσιμου Σκλάβου συντονίζονται με την Ακρόπολη όπου αποτελεί, με βάση τη θεωρία του, Σταθμό Τηλεδιευθύνσεως - Τηλεκινήσεως. Το Φως της Ακροπόλεως συνδυάζεται με το Διαπλανητικό Φως και δημιουργείται ένας διαχρονικός δεσμός που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον στα πεδία της Νόησης, της Φιλοσοφίας, της Τέχνης και της Τεχνικής.

The following photograph of the work [16] is characterized by high aesthetic and symbolic value, since behind “Interplanetary Light” the Acropolis of Athens can be seen. The Tele-Sculptures of Yerassimos Sklavos are coordinated with Acropolis, which, based on Sklavos theory, is a Teledirection - Telekinesis Station. The Light of Acropolis is combined with “Interplanetary Light” and a timeless bond is created that bridges the past with the present and the future in the fields of Mind, Philosophy, Art and Technique.

Με βάση το ακόλουθο φωτογραφικό υλικό, διερευνήθηκε ποιο γλυπτό περιστρεφόταν αριστερόστροφα και ποιο δεξιόστροφα. Απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να δοθεί με τα υπάρχοντα στοιχεία, όμως διαπιστώθηκε ότι είτε η ταχύτητα, είτε η διάρκεια περιστροφής των δύο τηλεγλυπτών δεν ήταν η ίδια. Ως αποτέλεσμα, για κάθε σταθερό σημείο παρατήρησης του Έργου, να προκύπτουν πολλοί περισσότεροι συνδυασμοί όψεων από το αναμενόμενο.
Με αυτό το τέχνασμα αναδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, η θαυμαστή, καλλιτεχνική και κατασκευαστική ευφυία του Γεράσιμου Σκλάβου, αφού, κάθε φορά που ο επισκέπτης έβλεπε το Έργο, απολάμβανε με έκπληξη έναν διαφορετικό συνδυασμό όψεωνˑ διαστημικές τηλε-μεταμορφώσεις της ύλης σε αμέτρητους συνδυασμούς.

Based on the following photographic material, it was investigated which sculpture rotated clockwise and which counterclockwise. The answer to this question cannot be given with the existing data, but it was found that either the speed or the rotation duration of the two Telesculptures was not the same. As a result, for each fixed observing point of the synthetic work, many more combinations of aspects, than the expected, emerge. With this trick, emerges the admirable, artistic and constructive intelligence of Yerassimos Sklavos, since, every time the visitor saw the Project, he was surprised to enjoy a different combination of views - spatial tele-transformations of matter in countless combinations.

Συμπερασματικά, το Διαπλανητικό Φως ήταν ένα συνθετικό και ταυτόχρονα πρωτοποριακό έργο, αφού παρουσίαζε ένα ζεύγος περιστρεφόμενων γλυπτών, σε αλληλεπίδραση τόσο μεταξύ τους, όσο και με την εγχάρακτη στήλη, και όλα μαζί σε αλληλεπίδραση με την Ακρόπολη και τον θεατή. Δηλαδή το έργο απαρτιζόταν από δύο γλυπτά, δύο ειδικές βάσεις με κρυφούς περιστρεφόμενους μηχανισμούς (ο ένας αριστερόστροφος και ο άλλος δεξιόστροφος) και μία μαρμάρινη επιγραφή.
Ο καλλιτέχνης έδωσε ζωή στα δύο γλυπτά του θέτοντάς τα σε κίνηση και, σε συνδυασμό με τον εγχάρακτο λόγο του και την Ακρόπολη, προσέφερε στο κοινό της έκθεσης μία ανεπανάληπτη και ταυτόχρονα πολυδιάστατη παράσταση!
Από την στιγμή που τα συστατικά του έργου χωρίστηκαν, δυστυχώς το Διαπλανητικό Φως έπαψε να υφίσταται.

In conclusion, “Interplanetary Light” was a synthetic and innovative Artwork, as it presented a pair of rotating sculptures, interacting with each other and with the engraved column and the entire Artwork interacting with Acropolis and the viewer.

The artist brought to life his two sculptures by setting them in motion and, in combination with his engraved speech and Acropolis, he offered the audience of the exhibition a unique and multidimensional performance!Once the components of the project were separated, unfortunately "Interplanetary Light" ceased to exist.

Άρα είναι αδόκιμη η ακόμη και σήμερα χρήση της διπλής ονομασίας για το μεμονωμένο γλυπτό «Απόδραση της Ύλης». Στην ονομασία και των δύο γλυπτών θα πρέπει να συμπληρωθεί η επεξήγηση (τμήμα του Έργου «Διαπλανητικό Φως» - έκθεση Παναθήναια 1965).